Adaptacja - kilka wskazówek na początek
ponad 9 lat temu
Adaptacja – kilka wskazówek na początek
To proces, w efekcie którego następuje przystosowanie do nowego środowiska, do nowych sytuacji i warunków. Dla małego dziecka takim nowym otoczeniem jest przedszkole. Bardzo ważne jest, by proces ten przebiegał w atmosferze wzajemnego zrozumienia i poczucia bezpieczeństwa. Rozpoczęcie edukacji przedszkolnej to mała rewolucja w życiu rodzinnym, która może się wiązać z pewnymi trudnościami. Dziecko styka się z wieloma zmianami, np. odmienne oczekiwania, zmiana przyzwyczajeń, rytmu dnia, nauka obcowania z innymi dorosłymi i z rówieśnikami. Niektóre dzieci potrzebują wówczas większego wsparcia ze strony rodziców i personelu przedszkola
Trudności adaptacyjne, które mogą przeżywać rodzic i dziecko w początkowym okresie pobytu w przedszkolu:
- trudności w zaakceptowaniu nowych sposobów zaspokajania potrzeb dziecka,
- zdenerwowanie rodzica i jego przeżycia związane z oddaniem dziecka do przedszkola,
- negatywne stany emocjonalne rodzica często powodujące pojawienie się stanów lękowych u dziecka,
- trudności dziecka w nawiązaniu kontaktu z nieznanymi osobami (personelem i grupą rówieśników),
- brak znajomości organizacji dnia w przedszkolu i związane z tym problemy w orientacji czasowej; tę wiedzę dziecko posiądzie dopiero w miarę zdobywania własnych doświadczeń.
Co może zrobić rodzic, żeby pomóc dziecku w adaptacji do przedszkola:
- Wytworzyć w dziecku pozytywne nastawienie. Dziecko szybciej się do niego zaadaptuje i zniesie niedogodności, gdy będzie je postrzegało jako bezpieczne i atrakcyjne dla siebie i swoich rodziców.
- Rozmawiać z dzieckiem o tym, jakie zmiany je czekają. Z cierpliwością odpowiadać na wszystkie pytania
i wątpliwości dziecka. Starać się wprowadzić w domu elementy harmonogramu dnia przedszkola. - Nigdy nie powinno się straszyć dziecka przedszkolem. Nawet jeśli są to z pozoru niewinne komunikaty.
- W miarę możliwości odbierać dziecko wcześniej.
- Wspierać samodzielność dziecka, pracować nad nią. Przyzwyczajać je do samoobsługi, pozwalać dziecku
i zachęcać je do samodzielnego rozbierania i ubierania się, jedzenia. - Zachęcać dziecko do zdobywania doświadczeń społecznych, nawiązywania nowych znajomości,
np. w piaskownicy, w rodzinie, organizowanie urodzin.
- Starać się nie mówić do dziecka, spieszczając wyrazy, dostarczać poprawnych wzorców mowy, stymulować mowę dziecka.
- Stosować raczej krótkie pożegnania.
- Nagradzać, chwalić dziecko za każdy przejaw radzenia sobie z nową rolą, za naukę nowych umiejętności.